Japonia ka pothuajse zero tolerancë ndaj posedimit të armëve dhe një nga nivelet më të ulëta të dhunës me armë në botë, duke e bërë sulmin ndaj Shinzo Abe një akt veçanërisht të jashtëzakonshëm dhune.
“Askush nuk duhet të posedojë armë zjarri”, është ligji i pasluftës i vitit 1958.
Rruga drejt zotërimit të armëve në Japoni kërkon 13 hapa.
Së pari, pronarët e mundshëm të armëve duhet të bashkohen në një klub gjuetie ose qitjeje, më pas ata duhet të marrin pjesë në një klasë për armë zjarri dhe të kalojnë një provim me shkrim, përpara se të marrin një mjek për të deklaruar se janë të aftë mendërisht dhe nuk kanë histori të varësisë nga droga.
Më pas ata duhet të aplikojnë për të marrë një kurs të plotë ditor se si të gjuajnë një armë dhe ta ruajnë atë në mënyrë të sigurt.
Policia – pas këtij hapi – interviston pronarët e mundshëm të armëve se pse duan një armë zjarri dhe kryen një kontroll të plotë të historikut që përfshin intervistimin e anëtarëve të familjes së personit, marrëdhëniet e tyre me fqinjët, historinë e punësimit dhe gjendjen e tyre financiare.
Nëse kalojnë, atëherë mund të aplikojnë për një leje dhe të marrin një certifikatë nga një tregtar se çfarë lloj arme duan.
Pronësia civile e armëve është e ndaluar.
Shkeljet e pakta të raportuara në media zakonisht përfshijnë anëtarë të sindikatave të krimit yakuza të vendit.
Sipas policisë, ka pasur 21 arrestime për përdorim të armëve të zjarrit në vitin 2020, 12 prej tyre të lidhura me bandat.
Ka pasur gjashtë vdekje të raportuara me armë në Japoni në vitin 2014, sipas Agjencisë Kombëtare të Policisë, dhe numri rrallë i kalon 10, në një vend me 126 milionë banorë.
Në vitin 2006, vetëm dy persona u vranë në sulme me armë.
