Është dita e një fitoreje pa fitore.
Me ardhjen e 9 majit, festa më e rëndësishme në kalendar, për të shpjeguar theksin dhe rëndësinë e paradës në Sheshin e Kuq, studiuesit nxjerrin nga sirtari fjalën pobedobesi, një koncept që mund të përkthehet si mani ose obsesion pas triumfit.
Diçka me të cilën shoqëria ruse ka qenë e mbushur për njëzet vitet e fundit.
Vitin e kaluar ekuilibri ishte perfekt.
Kremlini e pati të lehtë të bashkonte festën e Luftës së Madhe Patriotike me Operacionin Special Ushtarak që sapo kishte hyrë në muajin e tretë, duke përdorur të parin si justifikim për të dytin.
Dhe parada e Regjimentit të Pavdekshëm u bë një festë e të gjitha luftërave ruse, madje edhe ato të fundit.
Pasardhësit e fituesve të atëhershëm dolën në rrugë me miliona njerëz duke thirrur: ne mund ta bëjmë përsëri.
Slogani mbetet ky. Por sot gjërat kanë ndryshuar.
Çlirimi nga nazistët në Ukrainë nuk shkoi siç duhej.
Në rendin e ditës në talk show dhe në media nuk është avancimi rus, por kundërsulmi i afërt i ushtrisë armike.
Dita e Fitores do të festohet.
Me maturi ekstreme, sepse çështja e dronëve në Kremlin është marrë seriozisht. Vetëm vetmia e Rusisë mbetet e njëjtë si një vit më parë.
Vetëm gjashtë liderë të huaj do të jenë të pranishëm në skenën në Sheshin e Kuq, jo saktësisht më i rëndësishmi, dhe të gjithë i përkasin ish-sovjetikëve.
Do të jetë aleati besnik bjellorus, Aleksandr Lukashenko, i cili ndërkohë ka vendosur kontrolle të rrepta kufitare ndaj atyre që vijnë nga Rusia, jo tamam një shenjë optimizmi të madh, dhe presidenti uzbek, Shavkat Mirziyoyev, i cili para disa ditësh shpalli zgjedhje të parakohshme presidenciale.
Katër nga gjashtë delegacione konfirmuan praninë e tyre në dy të fundit ditë.
Nuk është një detaj i vogël, edhe parada tradicionale ushtarake është zvogëluar në krahasim me vitin e kaluar, kur reduktimi i numrit të automjeteve dhe burrave shpjegohej me nevojat e operacionit special ushtarak.
Në njëzet e dy qytete, kryesisht në pjesën evropiane të Rusisë, por edhe në disa qytete siberiane, nuk do të ketë asgjë, gjithçka e anuluar.
Në kryeqytetet rajonale ngjitur me frontin ukrainas nuk do të ketë as fishekzjarrë tradicionale.
Mbi të gjitha, marshimi i Regjimentit të Pavdekshëm u anulua kudo, i cili për Putinin përfaqëson një mundësi për t’u lidhur me të kaluarën dhe popullin e tij, duke dalë në rrugë me imazhin e babait të tij Vladimir Spiridonoviç, një ish-ushtar i Luftës së Dytë Botërore.
Arsyeja kryesore është frika nga sulmet ose sulmet e mundshme.
Pak fishekzjarre
Në Moskë do të ketë fishekzjarre, por pikat e nisjes janë rritur nga 34 në 16.
Në zonën qendrore rreth Kremlinit, ato do të gjuhen vetëm në breg të lumit Luzhniki, përballë Sparrow Hill.
Në një distancë të sigurt. Për disa vëzhgues, është thjesht një pretekst.
Viktor Muchnik, ish-drejtor i TV-2 të pavarur siberian të mbyllur së fundmi, mendon se është një çështje prestigji shtetëror.
“Shumë portrete të atyre që vdiqën jo 78 vjet më parë, por vitin e fundit në Ukrainë mund të shfaqen. Dhe kjo do të rrezikonte të jepte një ide për shtrirjen e kësaj tragjedie që ne duam ta mbajmë të fshehur në vend”.
Ndoshta të dyja janë të vërteta.
