Në Shtator 2000, 189 vende nënshkruan “Deklaratën e Mijëvjeçarit”, duke formuar parimet e bashkëpunimit ndërkombëtar për një epokë të re të përparimit drejt qëllimeve të përbashkëta. Duke dalë nga Lufta e Ftohtë, ne ishim të sigurt për aftësinë tonë për të ndërtuar një rend multilateral të aftë për të trajtuar sfidat e mëdha të kohës: uria dhe varfëria ekstreme, degradimi i mjedisit, sëmundjet, goditjet ekonomike dhe parandalimi i konflikteve. Në shtator 2015, të gjitha vendet u angazhuan përsëri për një axhendë ambicioze për të trajtuar së bashku sfidat globale: Axhenda e KB 2030 për Zhvillim të Qëndrueshëm.
Bota jonë ka përjetuar prirje të ndryshme, duke çuar në rritjen e prosperitetit globalisht, ndërsa pabarazitë mbeten ose rriten. Demokracitë janë zgjeruar në të njëjtën kohë që nacionalizmi dhe proteksionizmi kanë parë një ringjallje. Gjatë dekadave të kaluara, dy kriza të mëdha kanë prishur shoqëritë tona dhe kanë dobësuar kornizat tona të politikës së përbashkët, duke hedhur dyshime mbi aftësinë tonë për të kapërcyer goditjet, për të adresuar shkaqet e tyre rrënjësore dhe për të siguruar një të ardhme më të mirë për brezat që do të vijnë. Ata gjithashtu na kanë kujtuar se sa të ndërvarur jemi.
Krizat më serioze kërkojnë vendime më ambicioze për të formësuar të ardhmen. Ne besojmë se kjo mund të jetë një mundësi për të rindërtuar konsensusin për një rend ndërkombëtar të bazuar në multilateralizëm dhe shtetin e së drejtës përmes bashkëpunimit efikas, solidaritetit dhe koordinimit. Në këtë frymë, ne jemi të vendosur të punojmë së bashku, me dhe brenda Kombeve të Bashkuara, organizata rajonale, forume ndërkombëtare si G7 dhe G20 dhe koalicione për të trajtuar sfidat globale me të cilat përballemi tani dhe në të ardhmen.
Shëndeti është urgjenca e parë. Kriza COVID-19 është prova më e madhe e solidaritetit global në breza. Na ka kujtuar një fakt të qartë: përballë një pandemie, zinxhiri ynë i sigurisë shëndetësore është vetëm aq i fortë sa sistemi shëndetësor më i dobët. COVID-19 është një kërcënim për njerëzit dhe ekonomitë kudo.
Pandemia kërkon një përgjigje të fortë të koordinuar ndërkombëtare që zgjeron me shpejtësi hyrjen në teste, trajtime dhe vaksina, duke njohur imunizimin e gjerë si një e mirë publike globale që duhet të jetë e disponueshme dhe e përballueshme për të gjithë. Në këtë drejtim, ne mbështesim plotësisht platformën unike globale Access to COVID-19 Tools (ACT) Accelerator, e nisur nga Organizata Botërore e Shëndetësisë dhe partnerët e G20 në Prill.
Për të kryer misionin e tij, ACT-Accelerator ka nevojë urgjente për mbështetje më të gjerë politike dhe financiare. Ne gjithashtu promovojmë rrjedhën e lirë të të dhënave midis partnerëve dhe licencimin vullnetar të pronës intelektuale. Në planin afatgjatë, ne gjithashtu kemi nevojë për një vlerësim të pavarur dhe gjithëpërfshirës të përgjigjes sonë për të nxjerrë të gjitha mësimet e kësaj pandemie dhe për t’u përgatitur më mirë për një tjetër. OBSH-ja ka një rol qendror për të luajtur në këtë proces.
Mjedisi është gjithashtu një urgjencë. Përpara Konferencës së KB për Ndryshimet Klimatike (COP26) në Glasgow në Nëntor, ne duhet të rrisim përpjekjet tona për të trajtuar ndryshimin e klimës dhe për t’i bërë ekonomitë tona më të qëndrueshme. Deri në fillim të vitit 2021, vendet që zënë më shumë se 65% të emetimeve globale të gazrave serë ka të ngjarë të kenë bërë angazhime ambicioze për neutralitetin e karbonit. Të gjitha qeveritë kombëtare, bizneset, qytetet dhe institucionet financiare tani duhet të bashkohen në koalicionin global për uljen e emetimeve të CO2 në zero sipas marrëveshjes së klimës së Parisit dhe të fillojnë zbatimin e planeve dhe politikave konkrete.
Pandemia ka shkaktuar krizën më të keqe ekonomike në botë që nga Lufta e Dytë Botërore. Riparimi i një ekonomie të fortë dhe të qëndrueshme botërore është një përparësi themelore. Në të vërtetë, kriza aktuale po kërcënon të zhbëjë përparimin që kemi bërë gjatë dy dekadave në luftën kundër varfërisë dhe pabarazisë gjinore. Pabarazitë po kërcënojnë demokracitë tona duke minuar kohezionin shoqëror.
Pa dyshim, globalizimi dhe bashkëpunimi ndërkombëtar kanë ndihmuar miliarda njerëz t’i shpëtojnë varfërisë; por gati gjysma e popullsisë së botës ende lufton për të përmbushur nevojat themelore. Dhe brenda shumë vendeve, hendeku midis të pasurve dhe të varfërve është bërë i paqëndrueshëm, gratë ende nuk gëzojnë mundësi të barabarta dhe shumë njerëz duhet të sigurohen për përfitimet e globalizimit.
Ndërsa ndihmojmë ekonomitë tona të kapërcejnë recesionin më të keq që nga viti 1945, mbetet përparësia jonë kryesore të sigurojmë tregti të lirë të bazuar në rregulla si një motor i rëndësishëm i rritjes gjithëpërfshirëse dhe të qëndrueshme. Prandaj, ne duhet të forcojmë Organizatën Botërore të Tregtisë dhe të përdorim plotësisht potencialin e tregtisë ndërkombëtare për rimëkëmbjen tonë ekonomike. Në të njëjtën kohë, mbrojtja e mjedisit dhe shëndetit, si dhe standardet sociale duhet të vendosen në zemër të modeleve tona ekonomike duke siguruar kushtet e nevojshme për inovacione.
Ne duhet të sigurojmë që rimëkëmbja globale të arrijë tek të gjithë. Kjo do të thotë të rritim mbështetjen tonë për vendet në zhvillim, veçanërisht në Afrikë, duke ndërtuar dhe tejkaluar partneritetet ekzistuese të tilla si Kompakti i G20 me Afrikën dhe përpjekjet e tij të përbashkët me Klubin e Parisit brenda Nismës së Pezullimit të Shërbimit të Borxhit. Është thelbësore që të mbështesim më tej ato vende në uljen e barrës së tyre të borxhit dhe të sigurojnë financim të qëndrueshëm për ekonomitë e tyre, duke përdorur fushën e plotë të instrumenteve financiare ndërkombëtare siç është aseti rezervë i Fondit Monetar Ndërkombëtar, të drejtat speciale të tërheqjes (SDR).
Rritja e teknologjive të reja ka qenë një aset i madh për progresin dhe përfshirjen, duke kontribuar në hapjen dhe qëndrueshmërinë e shoqërive, ekonomive dhe shteteve, ndërsa ka provuar shpëtimin e jetës gjatë pandemisë. Megjithatë, pothuajse gjysma e popullsisë së botës dhe më shumë se gjysma e grave dhe vajzave të botës, mbeten jashtë linje dhe të paafta për të përfituar nga përfitimet e tyre.
Për më tepër, fuqia e konsiderueshme e teknologjive të reja mund të keqpërdoret për të kufizuar të drejtat dhe liritë e qytetarëve, për të përhapur urrejtje ose për të kryer krime të rënda. Ne duhet të bazohemi në iniciativat ekzistuese dhe të përfshijmë palët e interesuara përkatëse drejt rregullimit efektiv të Internetit në mënyrë që të krijojmë një mjedis dixhital të sigurt, të lirë dhe të hapur, ku garantohet rrjedha e të dhënave në një mjedis të besuar. Përfitimet duhet të mblidhen veçanërisht për ata më të pafavorizuar duke përfshirë adresimin e sfidave tatimore të dixhitalizimit të ekonomisë dhe luftimin e konkurrencës së dëmshme tatimore.
Më në fund, kriza shëndetësore ndërpreu arsimimin e miliona fëmijëve dhe studentëve. Ne duhet të mbajmë premtimin për të siguruar arsimim për të gjithë dhe për të pajisur gjeneratën e ardhshme me mirëkuptim për aftësitë themelore dhe shkencën, si dhe një kuptim të kulturave të ndryshme, tolerancën dhe pranimin e pluralizmit, dhe respektimin e lirisë së ndërgjegjes. Fëmijët dhe të rinjtë janë e ardhmja jonë dhe arsimi i tyre është thelbësor.
Për të përmbushur këto sfida, multilateralizmi nuk është vetëm një teknikë tjetër diplomatike. Ai formon një rend botëror dhe është një mënyrë shumë specifike e organizimit të marrëdhënieve ndërkombëtare bazuar në bashkëpunimin, sundimin e ligjit, veprimin kolektiv dhe parimet e përbashkëta. Në vend që të vëmë civilizimet dhe vlerat kundër njëri-tjetrit, ne duhet të ndërtojmë një multilateralizëm më gjithëpërfshirës, duke respektuar ndryshimet tona po aq sa vlerat tona të përbashkëta të përfshira në Deklaratën Universale të të Drejtave të Njeriut.
Bota pas COVID-19 nuk do të jetë më e njëjta gjë. Le të përdorim forume dhe mundësi të ndryshme siç është Forumi i Paqes në Paris për të punuar në drejtim të trajtimit të këtyre sfidave me një vizion të qartë. Ne ftojmë udhëheqës politikë, ekonomikë, fetarë dhe të mendimit të kontribuojnë në këtë bisedë globale.
